Ας συμφωνήσουμε όλοι σ’ αυτό. Σκληροί και μαλθακοί αυτού του κόσμου, ενωθείτε. Οι χωρισμοί είναι ένα συναισθηματικό Survivor. Μία σκληρή ψυχική δοκιμασία επιβίωσης, από την οποία βγαίνεις ανεμοδαρμένος και χτυπημένος στα 40 κύματα, δίχως ίχνος όρεξης για ζωή.
Το λιγότερο τραγικό, βέβαια, της υπόθεσης, είναι ότι μετά την πρώτη φάπα, άντε δεύτερη, ξέρεις πάνω-κάτω πού θα σου σκάσει το εμπόδιο και ποιες είναι οι στρατηγικές για να το περάσεις -σχετικά- αλώβητος. Εκτός κι αν είσαι ανεπίδεκτος μαθήσεως.
1. Αβεβαιότητα
Μωρέ να χωρίσω, ή να μην χωρίσω; Μήπως να μείνουμε μαζί; Αλλά δεν τον αγαπάω. Στο στάδιο νούμερο 1, βιώνεις τη σύγχυση σε όλο της το μεγαλείο. Και θέλεις και δεν θέλεις και ξέρεις και δεν ξέρεις και κατάλαβες, τέλος πάντων. Η ψυχολογία σου βαράει δάπεδο και ταβάνι σαν δαιμονισμένο μπαλάκι και δεν ξέρεις αν σιχαίνεσαι περισσότερο εσένα, ή τον σύντροφό σου.
Εδώ, η βοήθεια των φίλων και συγγενών μπορεί να βοηθήσει να ξεδιαλύνεις τα υπέρ και τα κατά της σχέσης σου και να δεις την κατάσταση όπως πραγματικά είναι.
2. Οι αναμνήσεις
Οκέι, χωρίσατε. Καλώς ήρθες στην φάση όπου τα πάντα σχετικά με τον/την πρώην σου μοιάζουν φανταστικά κι υπέροχα. Ααααχ, σκέφτεσαι, δεν ήμασταν τέλειοι;;;; Αααααχ, πόσο βλάκας ήμουν.
Αρχινάς, λοιπόν, και ανατρέχεις μήνες, χρόνια και δεκαετίες πίσω στον τσακωμό εκείνο του 18ου ραντεβού στο λούνα παρκ όταν καυγαδίσατε, επειδή αυτός ήθελε ποπ κορν κι εσύ μαλλί της γριάς κι αναρωτιέσαι μήπως συντέλεσε κι αυτό στο να χωρίσετε τώρα.
Σε πιάνουν οι ενοχές σου, έχεις ήδη πάρει τη ζώνη και χτυπάς αλύπητα τα χέρια σου, που ανάθεμα την ώρα και τη στιγμή που έστειλαν το ρημάδι το μήνυμα. Ναι, κοπελιά, λες. Πού θα ξαναβρείς τέτοιο κελεπούρι; Ορίστε τι έκανες.
Φυσικά, δεν θυμάσαι -ή κάνεις πως δεν θυμάσαι- κανέναν από τα περιστατικά που σερνόσουν κουρέλι, πεθαμένη, μόνη, πιο μόνη κι απ’ τους χωρισμένους, ούτε τα καντίλια και τίποτα απ’ όσα χαλούν το ειδυλλιακό σου παραμυθάκι. Ευτυχώς που οι κολλητοί κρατάνε τα μηνύματα.
3. Επιτέλους, λογική
Έχεις φάει ό,τι υδατάνθρακα υπάρχει, έχεις βαρέσει υπόγειο, δεν έχεις ξυριστεί εδώ κι ένα μήνα, έχεις κλάψει τα άκλαφτα, έχεις αναλύσει ως και το Μακεδονικό και πλέον νομίζεις πως έχεις αρχίσει και το παίρνεις απόφαση. Εντάξει, κύριοι. Τελειώσαμε.
Αραιά και πού, βέβαια, σε πιάνει μία κρισάρα, όπου ξεκινάς και αναλύεις ξανά μανά από την αρχή την κάθε λεπτομέρεια, της κάθε λέξης, του κάθε τσακωμού και σκηνικού. Ενδεχομένως, να προκύπτουν νέες ερωτήσεις, τις οποίες αν δεν μπορείς να τις συζητήσεις με τον/την πρώην, μπορείς να γράψεις ένα γράμμα (που ΔΕΝ θα στείλεις) και στο οποίο θα εκφράζεις κάθε προβληματισμό, πικρία κι απορία σου.
Απάντηση μπορεί να μην πάρεις, όμως θα δεις πως όλα θα φανούν πολύ πιο καθαρά μετά απ’ αυτό.
4. Μούδιασμα
Δεν είναι ούτε πόνος, ούτε χαρά. Σχεδόν δε νιώθεις τίποτα. Σίγουρα είναι καλύτερο απ’ τον σπαραχτικό πόνο των πρώτων ημερών, όμως είναι εξίσου άβολο.
Ούρλιαξε, φώναξε, μίλα σε ένα αγαπημένο πρόσωπο, πρήξε λίγο ακόμα τον κολλητό/ή σου, κατέγραψε πώς νιώθεις και άσε τον εαυτό σου ελεύθερο να νιώσει αυτό που συμβαίνει. Άβολο, ναι. Ψαρωτικό, ναι. Βέβαια, αν τραβήξεις την κουρτίνα και δεις το από πίσω όπως πραγματικά είναι, ίσως να μην φοβηθείς και τόσο.
5. Θρήνος
Αγαπημένε/η, μην υποτιμάς τον πόνο σου. Ναι, σίγουρα υπάρχει το Έλα μωρέ, σιγά, και τι έχασα;, όμως έχασες. Το ξέρεις το κλισέ. Το τέλος μίας σχέσης είναι ισάξιο με τον χαμό ενός αγαπημένου προσώπου.
Σ’ αυτήν την φάση, το χειρότερο που μπορείς να κάνεις είναι να μπεις στη διαδικασία να ξαναναλύσεις ό,τι έγινε κι ό,τι δεν έγινε. Πάρε ένα οικογενειακό παγωτό, όργωσε το Netflix, κλάψε κι επανάλαβε. Σε καμία περίπτωση, μη μένεις μόνος.
6. Άρνηση
Ναι, το έχεις συνειδητοποιήσει ότι έχετε χωρίσει, όμως ποιος είπε ότι το δέχτηκες κιόλας; Και τέλος πάντων, μπορεί και να τα ξαναβρείτε. Σε τόσους και τόσους συμβαίνει. Λίγοι είναι αυτοί που τα ξαναβρήκανε μετά από έναν αιώνα και κάτι; Όταν καταλάβει τι έχασε, θα ξαναγυρίσει.
Επιστημονικά μιλώντας, τώρα, οι άνθρωποι βιώνουν την άρνηση όταν αισθάνονται πως χάνουν την προσωπική τους ταυτότητα χωρίς το έτερόν τους ήμισυ. Θυμήσου, όμως: Είσαι ένας ολόκληρος άνθρωπος, που ολοκληρώνεσαι μόνος σου, χωρίς κανέναν άλλον. Θυμάσαι τους στόχους και τα όνειρα που έκανες για σένα; Υπάρχουν ακόμα.
7. Αλλαγές στα social
Μεγάλη, πικρή, δυσβάσταχτη αλήθεια. Τα social media έχουν κάνει το μετέπειτα ενός χωρισμού ακόμα δυσκολότερο. Πώς να δεχτείς πως χώρισες, δηλαδή, όταν βλέπεις φωτογραφίες όλο έρωτα σε κάθε παραλιακό μπαράκι της Αθήνας; Ποιος μπορεί να καταλάβει τον αβάσταχτο πόνο του να πατήσεις το delete;
Από την άλλη, δεν μπορείς να τα κρατήσεις γιατί πονάμε, πονάμε, αλλά όχι να νομίζει ότι δεν μπορούμε να το ξεπεράσουμε κι από πάνω. Ήμαρτον, δηλαδή. Αλλά, στην τελική, ποιος νοιάζεται; Λογαριασμό θα δώσουμε, κύριε πρόεδρε;
8. Υποτροπή
Πως ναι, περνώ και μόνη μου καλά, τα καταφέρνω μια χαρά κλπ, κλπ, κλπ και τσουπ, στέλνει μήνυμα το πρώην πρόσωπο και ξανά πάλι να σφουγγαρίζεις τα πατώματα. Κοίταξε, όλα για τους ανθρώπους είναι. Πρόσεξε, όμως. Αν αποφασίσεις να ξαναγυρίσεις, δεδομένου ότι οι διαφορές και τα χάσματα μπορούν να γεφυρωθούν, σκέψου ξανά τι σε έφερε στο σημείο να χωρίσεις σε πρώτο επίπεδο.
9. Ποιος να συγκριθεί μαζί σου;
Έχεις βγει όλο πυγμή ξανά στην αρένα, σαν άνθρωπος δυναμικός, να ξαναενώσεις τα κομμάτια σου και να βρεις την αγάπη. Συγχαρητήρια. Ακόμα τσουρουφλίζεσαι, παρόλα αυτά, αλλά θα περάσει, πού θα πάει;
Γνωρίζεις ανθρώπους, βλέπεις κάποιο φως μέσα στο τούνελ, αλλά παρατηρείς και το μοτίβο. Κάποτε έψαχνες τη μαμά και τον μπαμπά σου και τώρα τον/την πρώην. Όλοι μοιάζουν με αυτόν/ήν και κάθε ραντεβού καταλήγει σε αυθεντικότατη απογοήτευση.
Αν και αυτό θεωρείται φυσιολογικό, για την αρχή τουλάχιστον, αν εξελιχθεί σε σύμπλεγμα, καλύτερα απευθύνσου σε έναν ειδικό.
10. Πάμε παρακάτω.
Αλληλούια. Τα κατάφερες και ναι και μπράβο σου. Μέρες δύσκολες υπάρχουν, όμως στέκεσαι στα πόδια σου και νιώθεις έτοιμος/η να συνεχίσεις. Είδες; Νόμιζες ότι αυτή η δύνη θα ρουφούσε την ψυχή σου, θα σε έστελνε στα μαύρα τα κατάστιχα του Άδη. Κι όμως, είσαι ακόμα εδώ.
