Οι άνθρωποι μιλάνε. Μιλάνε για οτιδήποτε, στον οποιονδήποτε, με αφορμή το οτιδήποτε, οποτεδήποτε. Και παρότι υπάρχουν χιλιάδες πράγματα για να αναρωτηθούμε, όπως το πού πάμε μετά τον θάνατο; Υπάρχει ζωή στο διάστημα; Μπορεί να τετραγωνιστεί ο κύκλος; Ο Έλβις, τελικά, ζει; Ο Χίτλερ διέφυγε όντως στην Αργεντινή; Υπάρχει ποτέ περίπτωση να επανενωθούν οι Spice Girls;, υπάρχουν και κάποια άλλα διαχρονικά ερωτήματα, που φαίνεται πως θα απασχολούν αιωνίως την ανθρωπότητα. Παράδειγμα:
Εσείς, καλέ, πότε θα παντρευτείτε;
Εσύ, καλέ, πώς και δεν έκανες παιδί;
Γιατί, καλέ, είσαι μόνη τόσα χρόνια;
Όποιος το ‘χει ζήσει, μπορεί να καταλάβει την αμηχανία, την προσβολή, την παραβίαση, την αίσθηση κάποιας αόριστης αποτυχίας και τον θυμό, που απεγνωσμένα θέλει να διαφύγει ακόμα κι απ’ τα νύχια του ποδιού σου.
Τι κάνουμε, όμως, όταν έρχεται η ώρα -κάπως- να απαντήσουμε;
ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ;
Σαφώς και θέλετε να σηκώσετε φρύδι στον Θεό, να βρίσετε σε γλώσσες ακατανόητες και ξένες, όμως είναι σημαντικό να κρατήσετε την ψυχραιμία σας. Βέβαια, σκεφτείτε το κι ανάποδα. Αν κάποιος σας ρωτήσει γιατί είστε μόνοι, μπορεί απλώς να εννοεί ότι θεωρεί πως είστε τόσο καλοί, που αξίζετε να έχετε έναν σύντροφο που να θεωρεί το ίδιο. Τι; Όχι;
Σε κάθε περίπτωση, μπορείτε να κάνετε ένα βήμα να ξεκαθαρίσετε την θέση σας (γιατί είμαστε υπεράνω τύποι, πάνω απ’ όλα!) και να ρωτήσετε με όχι επιθετικό τρόπο να σας εξηγήσουν τι πραγματικά εννοούν με την ερώτησή τους.
Βασικά, αυτό είναι προσωπικό
Ο πιο γρήγορος και άμεσος τρόπος να κλείσετε τη συζήτηση πριν καν ανοίξει είναι να θέσετε εξαρχής τα όριά σας και να δείξετε και στο συνομιλητή σας ποιες είναι οι κόκκινες γραμμές σας. Σίγουρα, κανείς δεν θα ικανοποιηθεί μ’ αυτήν την απάντηση, αλλά δεν είναι κάτι που θα πρέπει και να σας ενδιαφέρει.
Ή θα θεωρήσουν πως κρατάτε κάποιο μυστικό του κράτους, ή πως είστε απλά πολύ ψυχροί. It’s totally okay.
Δεν είναι προτεραιότητά μου αυτήν τη στιγμή
Μπορεί όντως προτεραιότητα για εσάς αυτήν τη στιγμή να αποτελούν οι φίλοι, η ψυχική σας υγεία, ή η καριέρα σας και είναι απολύτως αποδεκτό. Φυσικά και κάποιος κακεντρεχής μπορεί να το θεωρήσει εγωιστικό εκ μέρους σας (Ε, βέβαια, όλοι πια για τον εαυτό τους), αλλά ποιος ζει για τα μάτια του κόσμου, είπαμε;
Αν ο συνομιλητής σας πραγματικά ενδιαφέρεται να σας γνωρίσει καλύτερα, η συγκεκριμένη απάντηση μπορεί να κατευθύνει την κουβέντα στα ενδιαφέροντα και τα θέλω σας, που, μάλλον, σας είναι πιο ευχάριστο να συζητήσετε και μπορεί να προσφέρει στ’ αλήθεια κάτι χρήσιμο στον απέναντί σας.
Δεν υπάρχει κάποιος που να με ενθουσιάζει
Εδώ ο συνομιλητής σας, ενδεχομένως, να μπορούσε να σας ανταπαντήσει Μα καλά, κανένας;;; αλλά οι πιθανότητες να το κάνει είναι ελάχιστες, εκτός αν διαθέτει μηδαμινό τακτ και υπερβολική οικειότητα μαζί σας.
Ε, και τι έγινε;
Όχι απαραίτητα τεκμηριωμένη απάντηση, but who really cares, που λένε και οι φίλοι Αμερικανοί και Άγγλοι. Η πιο πιθανή απάντηση είναι Όχι, ρε παιδί μου, εντάξει, οπότε, λογικά, η συζήτηση θα λήξει εκεί.
Εεεε…Άστο, μεγάλη ιστορία…
Αν θέλετε να αποφύγετε την απάντηση ευγενικά, κερδίζοντας χρόνο, αν δεν είστε ψυχολογικά έτοιμοι ν’ απαντήσετε, ή αν δεν είναι η ώρα, ή η φάση, μία τέτοιου τύπου απάντηση αφήνει τον συνομιλητή σας μετέωρο ν’ αναμένει, ενώ δημιουργεί και κάποιο μυστήριο.
Εντάξει, δεν χρειάζεται να τα ξέρουν όλοι όλα.
Γιατί έτσι θέλω
Όποιος μπορέσει να συνεχίσει την κουβέντα μετά από μια τέτοια απάντηση, πρέπει να ‘χει και κάποια κότσια. Ψυχρός εκτελεστής κι αισθηματίας. Υπερβολικά σίγουρος και ίσως υπερόπτης. Τι να μαντέψει κανείς για εσάς; Έτσι θέλετε, έτσι είπατε, αυτό κάνετε. Μπαμ και κάτω.
