Η Ερμιόνη είναι εκείνο το all-time classic παραθεριστικό θέρετρο που συνήθιζαν να διακοπάρουν οι γονείς σου. Ένα παραλιακό χωριό που κάνει εύκολα για νησί και βρίσκεται σε μια εξαιρετική θέση ανάμεσα στις κοσμοπολίτικες Ύδρα και Σπέτσες.
Μετά από 7 μήνες καραντίνας και κάτι περισσότερο από χρόνο μακριά από τους δρόμους, η ανάγκη για μία απόδραση, έστω και κοντά στην Αθήνα, ήταν μεγάλη. Ένα ταξίδι με πλοίο ήταν στο wishlist από καιρό, όμως το roadtrip παραμένει σταθερή κι αγαπημένη αξία.
Μπαγκάζια στο αυτοκίνητο, λοιπόν, ξυπνητήρι το ξημέρωμα κι έτοιμες για αναχώρηση.
Σπέτσες – βόλτα στο νησί του Σαββατοκύριακου
Ίσως το πιο αρχοντικό νησί του Αργοσαρωνικού, οι Σπέτσες είναι γνωστές και ως το νησί του Σαββατοκύριακου κι αυτό γιατί ενδείκνυται για μικρές και σύντομες αποδράσεις. Ξεκινήσαμε από την Αθήνα -κλασικά- από το πρώτο χάραμα και είχαμε ήδη αποφασίσει πως η πρώτη μέρα θα ήταν μια μονοήμερη στο αρχοντικό και ιστορικό νησάκι.
Μέχρι το check-in στο ξενοδοχείο μας στην Ερμιόνη το μεσημέρι, προλαβαίναμε άνετα να αράξουμε στις Σπέτσες για καφέ ή φαγητό, να περιηγηθούμε στα στενά και τα αξιοθέατά της και να δούμε και κάτι από το Πόρτο Χέλι.
Για να περάσεις στο κοσμοπολίτικο νησί των Σπετσών χρειάζεται να φτάσεις ως την Κόστα και από εκεί να περάσεις απέναντι είτε με το καραβάκι, είτε με το ferryboat, είτε με το θαλάσσιο ταξί. Εμείς επιλέξαμε το ferry (το οποίο, εντωμεταξύ, είναι και η πιο οικονομική επιλογή) και είχαμε ένα τέταρτο ώσπου να φτάσουμε, για να απολαύσουμε τη μαγευτική θέα τριγύρω.
Κοσμοπολίτικη αύρα και ανυπέρβλητη ομορφιά
Αν δεν έχεις ξαναπάει στις Σπέτσες, η εικόνα του λιμανιού του νησιού θα σε μαγνητίσει από το πρώτο δευτερόλεπτο. Αυτό, τουλάχιστον, συνέβη με εμάς. Άμαξες που πηγαινοέρχονται, σκάφη και βάρκες που περιμένουν καρτερικά στο νερό, υπέροχα αρχοντικά και κάθε λογής τουρίστες είναι μόνο μερικά από όσα μπορεί να πιάσει το βλέμμα τριγύρω.
Κατεβήκαμε άρον-άρον με την φωτογραφική μηχανή στο λαιμό κι από ένα backpack στον ώμο, έτοιμες να εξερευνήσουμε το νησί πιθαμή προς πιθαμή. Για την ώρα, όμως, καφέ! Κάναμε μια στάση σε ένα όμορφο καφέ που συναντήσαμε στη Ντάπια, το λιμάνι δηλαδή των Σπετσών, και πιο συγκεκριμένα στο Dapia Porto Cafe.
Ο κόσμος που συναντάς εδώ είναι διαφορετικός. Έχει μία άλλη αύρα, ρε παιδί μου. Δεν είχαμε συγκεκριμένο πρόγραμμα, παρά μόνο τρία-τέσσερα πράγματα που θέλαμε σίγουρα να δούμε. Ήπιαμε τον καφέ μας και σαν τουρίστριες ξεκινήσαμε κάτω από τον ήλιο που έβραζε ήδη για την εξερεύνηση του νησιού.
Δυο στάσεις εδώ κι εκεί για ψώνια σε μικρομάγαζα, φωτογραφίες στα γραφικά στενά και περπάτημα χωρίς τελειωμό. Η πρώτη μας βασική στάση ήταν στο Μουσείο της Μπουμπουλίνας (θα διαβάσεις περισσότερα σε επόμενο άρθρο), που μας ταξίδεψε στον χρόνο και στο αρχοντικό του Χατζηγιάννη Μέξη, που μας έφερε πιο κοντά στο ιστορικό παρελθόν των Σπετσών.
Πόρτο Χέλι & πολυτέλεια
To περπάτημα συνεχίστηκε και αργά το μεσημέρι, πήραμε ξανά το καραβάκι από τη Ντάπια για την επιστροφή μας στην Κόστα και το Πόρτο Χέλι. Πριν αναχωρήσουμε για την Ερμιόνη, μία περατζάδα από το κοσμικό στέκι της Πελοποννήσου ήταν απαραίτητη.
Αυτό το οποίο ξεχωρίζει εδώ είναι η πολυτελής ατμόσφαιρα, οι μαρίνες για τα ιστιοπλοϊκά και φυσικά, η θέα στις Σπέτσες. Πήραμε το αμάξι και ξεκινώντας για την Ερμιόνη, αποφασίσαμε να κάνουμε ένα detour στον Άγιο Αιμιλιανό, με το ομώνυμο εκκλησάκι. Πέρα από την υπέροχη θέα που θα απολαύσεις εκεί, θα βρεις, επίσης, και αρκετές ‘’κρυμμένες’’ πολυτελείς βίλες επωνύμων Ελλήνων και ξένων, αλλά και υπέροχες αμμουδιές γύρω από το ακρωτήρι.
Ερμιόνη & διαμονή
Τα μάτια μας θαμπώθηκαν από την χλιδή και τα πλούτη κι εμείς φύγαμε καρφί για Ερμιόνη, αφού είχε φτάσει πια και η ώρα για το check-in. Η είσοδος στην Ερμιόνη, θα σου θυμίσει σαν αποβίβαση σε νησί. Εξίσου κομψή και πολυτελής, η χλίδα και το γκλάμουρ δεν λείπουν ούτε από εδώ. Για την ώρα, το μόνο που μας ένοιαζε ήταν να βρούμε λίγο χρόνο για ξεκούραση.
Αν θέλεις δωμάτιο με θέα θάλασσα, όλες τις πολυτέλειες και τις ανέσεις ενός ξενοδοχείου και άμεση πρόσβαση στο κέντρο του προορισμού που επισκέπτεσαι, τότε στο Angels Rooms θα βρεις αυτό ακριβώς που χρειάζεσαι.
Εδώ δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στην ευγένεια και την εξυπηρέτηση που μας έδειξαν οι οικοδεσπότες, τα μέτρα προστασίας κατά του κορονοϊού (μιας που ταξιδεύουμε και σε δύσκολους καιρούς), αλλά και στο πανέμορφο περιβάλλον που έχουν δημιουργήσει. Επιπλέον, μιας που εκείνοι ήταν ντόπιοι κι εμείς δεν ξέραμε από πού να ξεκινήσουμε, μας βοήθησαν αρκετά στην ξενάγησή μας.
Βόλτα στην Ερμιόνη
Η πρώτη μέρα μας βρήκε για φαγητό το μεσημέρι στην ταβέρνα της Μαρίας, η οποία είναι γνωστό στέκι στην περιοχή και πολύ αγαπημένο. Μαγειρευτά φαγητά, ψητά της ώρας και υπέροχα γλυκά, με θέα θάλασσα. Η Μαρία είναι από τις πιο παλιές ταβέρνες στο λιμάνι της Ερμιόνης και αποτελεί στέκι για τους ντόπιους, οι οποίοι γεμίζουν τις καρέκλες της από το πρωί για τον καφέ τους.
Το βράδυ περατζάδα στην Ερμιονίδα, μέχρι να καταλήξουμε στο Gallery Cafe Bar & Bistro, στο λιμάνι για χαλαρό ποτό. Επειδή ήταν πολλά τα χιλιόμετρα της ημέρας, και μας έκοψε η πείνα, η Χρυσούλα, η ιδιοκτήτρια του καφέ, μας πρότεινε μια, ομολογουμένως, εξαιρετική Ceasar’s για τη μέση και λαχταριστά burgers που επιμελείται η ίδια.
Τα αξιοθέατα στην Ερμιόνη
Τη 2η μέρα παραμονής μας στην Ερμιόνη, αποφασίσαμε να μείνουμε και να περιηγηθούμε εντός της περιοχής. Ο κ. Ανάργυρος και η κ. Αναστασία, οι οικοδεσπότες μας στο ξενοδοχείο, ήταν εξυπηρετικότατοι, προτείνοντάς μας τα highlights της περιοχής.
Επισκεφθήκαμε πρώτα τον Αρχαίο λόφο «Πρωνό», ο οποίος στην κορυφή του φιλοξενεί τη νησιωτική εκκλησία του Αγίου Γεράσιμου. Η θέα από τον λόφο φτάνει ως την Ύδρα, ενώ μοναδική είναι και η θέα στην πόλη της Ερμιόνης. Περάσαμε αρκετό χρόνο εδώ, στην απόλυτη ησυχία, αγναντεύοντας την θέα και την θάλασσα και συζητώντας πως όντως τίποτα δεν μπορεί να νικήσει το συνδυασμό καλοκαίρι-ήλιος-θάλασσα-παρέα.
Όσο ακόμα είχε κάποια δροσιά, περάσαμε στην απέναντι πλευρά και στο ξακουστό Μπίστι, την καταπράσινη πευκόφυτη άκρη της χερσονήσου. Εδώ, πέρα από την φανταστική θέα και τα καταγάλανα νερά, θα βρεις κι ανεκτίμητους αρχαιολογικούς θησαυρούς. Στο Μπίστι θα δεις, επίσης, το παλιό κάστρο της πόλης καθώς και τα ερείπια των αρχαίων ναών της Αθηνάς και του Ποσειδώνα.
Το περπάτημα εδώ αξίζει και παρότι η ιδέα αυτού ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες ακούγεται εξουθενωτική, θα σε ανταμείψει όπως αντάμειψε κι εμάς. Τέλος, δεν θα μπορούσαμε να μην κάνουμε και μία βόλτα από τον Μητροπολιτικό Ναό των Ταξιαρχών κοντά στα Μαντράκια. Ο ναός αυτός που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, είναι χτισμένος πάνω από τον αρχαίο ναό της Θεάς Δήμητρας. Σημαντική ήταν, μάλιστα, και η συμβολή του στην ιστορία, αφού εδώ ορκίστηκαν οι συμμετέχοντες στην Γ’ Εθνοσυνέλευση.
Ερμιόνη & νυχτερινή ζωή
Πέρα από το μεσημέρι που μας βρήκε πάλι για φαγητό στη Μαρία, το απόγευμα βγήκαμε για χαλαρή τσάρκα και καφέ στο χέρι από το Mellos, που είναι η νέα άφιξη στο λιμάνι, με εξαιρετικό καφέ, σνακ και γλυκά, για να καταλήξουμε στο Yacht Cafe στην Ερμιόνη για κρασί και φαγητό.
Στεγασμένο σε ένα παλιό αρχοντικό, το Yacht Cafe, το οποίο επισκεφθήκαμε δύο φορές, είναι το κατάλληλο μέρος αν ψάχνεις ποιότητα, ατμόσφαιρα και θέα. Με τα πρώτα τραπεζάκια κυριολεκτικά δίπλα στην θάλασσα, εδώ θα φας και θα πιεις με άνεση, ενώ αν σου αρέσει η αύρα του μπαρ, μπορείς να κάτσεις στα stand στην απέναντι πλευρά και να απολαύσεις το ποτό σου.
Προτού καταλήξουμε, βέβαια, στο Yacht Cafe, κάναμε κι ένα πέρασμα από τα κοσμοπολίτικα Μανδράκια, στα οποία θα βρεις ένα σωρό καφέ, μπαρ κι εστιατόρια για να επιλέξεις για τη βόλτα σου. Το πάρκινγκ, βέβαια, εδώ είναι δύσκολη υπόθεση, αν και δεν χρειάζεσαι το αμάξι.
Μονοήμερη στην Ύδρα
Η 3η μέρα είχε μονοήμερη στην Ύδρα. Κυριολεκτικά 10 βήματα από το ξενοδοχείο μας, το καραβάκι περίμενε ντόπιους και ξένους να επιβιβαστούν για τη βόλτα τους στο γειτονικό νησάκι. Η διαδρομή διαρκεί περίπου ένα 40λεπτο, όμως θα σου φανεί νερό.
Καθίσαμε άνετα στο πάνω μέρος του σκάφους κι από εκεί η διαδρομή ήταν ακόμη πιο ευχάριστη. Yacht, βαρκούλες, καραβάκια και κάθε λογής κότερα παρέλαυναν το ένα μετά το άλλο. Ακόμη πιο εντυπωσιακά ήταν τα yacht που μας περίμεναν στο λιμάνι της Ύδρας αγκυροβολημένα. Παραδοσιακή και κοσμοπολίτικη, η Ύδρα σε γοητεύει από την πρώτη στιγμή.
Μιας που το έχουμε συνήθειο να παίρνουμε έστω από ένα αναμνηστικό από κάθε προορισμό που ταξιδεύουμε, τρέξαμε ευθύς αμέσως στα στενά και στα μαγαζάκια που βρίσκονται κρυμμένα σε αυτά. Γαϊδουράκια κι άλογα ανεβοκατέβαιναν με ένα σωρό διαφορετικές πραμάτιες, τουρίστες πηγαινοέρχονταν με βαλίτσες, ντόπιοι στις δουλειές και στα καφενεία και μαγαζάτορες που περίμεναν στις εισόδους των καταστημάτων τους για να πουλήσουν.
Στο Authentik Greek Art που θα βρεις κυριολεκτικά δίπλα στο λιμάνι της Ύδρας, θα βρεις εκείνα τα αναμνηστικά που ψάχνεις από το νησί, όμως πιο ιδιαίτερα κι εκλεπτυσμένα, καθώς κι εξαιρετικά κοσμήματα. Θα αναγνωρίσεις το μικροσκοπικό μαγαζάκι κι από τον τεράστιο γλυκό γάτο που φυλά την είσοδο.
Επειδή, όμως, τα ψώνια δεν είναι ποτέ αρκετά, κάναμε και μία στάση στο τουριστικό μαγαζάκι Filis που θα βρεις πάνω στο λιμάνι. Τι να πρωτοδιαλέξεις εδώ; Αν μπερδευτείς και θέλεις και μια δεύτερη γνώμη, οι δύο (εξαδέλφες) Μαρίες που εξυπηρετούν εντός του μαγαζιού θα χαρούν να σε εξυπηρετήσουν!
Πλακόστρωτο
Η ζέστη του μεσημεριού επέβαλλε ένα διάλειμμα για μπυρίτσα και φαγητό. Η Ύδρα έχει γενικά αρκετές επιλογές, εμείς, όμως, γνωρίζαμε ήδη πού θα γευματίζαμε. Αρκετοί Ερμιονίτες είχαν φροντίσει να μας συστήσουν και να μας προτείνουν το Πλακόστρωτο, σε περίπτωση που επισκεπτόμασταν την Ύδρα. Αυτό και κάναμε λοιπόν.
Το Πλακόστρωτο θα το βρεις στην οδό Μιαούλη, μόλις δυο βήματα από το λιμάνι. Εδώ θα πιεις τον καφέ σου σε μια όαση πρασίνου και θα φας υπέροχο, προσεγμένο και εκλεπτυσμένο φαγητό. Το σέρβις είναι άψογο, οι τιμές προσιτές και το περιβάλλον μοναδικό. Εκείνο ακριβώς το μέρος που θέλεις να βρεθείς το μεσημέρι μιας ζεστής ημέρας.
*Ό,τι και να επιλέξεις να φας εδώ, μην παραλείψεις να δοκιμάσεις το banoffee του. Το λιγουρευόμαστε ακόμα.
Πίσω στην Ερμιόνη
Αργά το απόγευμα επιστρέψαμε στην Ερμιόνη, με την μηχανή γεμάτη φωτογραφίες κι ένα σωρό καινούργιες εικόνες. Θεωρητικά, το απόγευμα θα ήταν ελεύθερος χρόνος για άραγμα στο μπαλκόνι με θέα το λιμάνι της Ερμιόνης, όμως είχαμε ακόμη άλλα τόσα που δεν είχαμε δει. Βόλτα απογευματινή με τα πόδια στα Μανδράκια, πέρασμα από δυο-τρεις γνωστούς που κάναμε κατά τη διαμονή μας κι ένα τελευταίο ποτό στο Yacht. Επιστροφή στο ξενοδοχείο και υπέροχη πίτσα με το μέτρο σε πακέτο από το Veckio’s για να απολαύσουμε στο μπαλκόνι.
Την τέταρτη και τελευταία μέρα, η Χρυσούλα, η ιδιοκτήτρια του Gallery Cafe Bar Bistro, με την οποία είχαμε πιει και δυο καφέδες παραπάνω, μας πήγε μια βόλτα παραέξω και για φαγητό στην Cookoida, στα Μανδράκια, όπου θα φας ό,τι λαχταρά η ψυχή σου. Κρέας; Ψάρι; Μακαρόνια; Πίτσα;
Επιστροφή
Μπαγκάζια στο αμάξι ξανά και ώρα να την κάνουμε. Ίσως ήταν οι μήνες αποχής από τα ταξίδια και τους δρόμους, ίσως ήταν οι άνθρωποι που εκεί ήταν ξεχωριστοί, ίσως ήταν κι ο συνδυασμός όλων που έκαναν το ταξίδι αυτό τόσο ξεχωριστό.
Με γεμάτες μπαταρίες, άπειρες εικόνες, καινούργιες γνωριμίες και γνώσεις, επιστρέψαμε σπίτι μόνο για λίγο. Μέχρι το επόμενο…
