[:el]Μία επίσκεψη στη Μονεμβασιά και το κάστρο της κι ένα τουρ γύρω απ’ τη Λακωνία ήταν πάντοτε στο πρόγραμμα. Ίσως ήταν το σαγηνευτικό τοπίο, τα γοητευτικά ιστορικά χωριά, οι θρυλικές της ιστορίες ή απλώς το γεγονός ότι η μεγαλύτερη ιστορία αγάπης, αυτή του Πάρη και της Ελένης, έλαβε χώρα εδώ.
Ξεκινήσαμε ένα πρωινό Παρασκευής με μόνη πρόθεση να απομακρυνθούμε όσο μπορούσαμε από την φασαρία της πόλης και να βρούμε έναν αρκετά καλό λόγο να μην επιστρέψουμε -τουλάχιστον, όχι σύντομα!
Ώρα για αναχώρηση, με τον καφέ και την playlist μας έτοιμα, προσπαθώντας να καταλήξουμε στην πρώτη μας στάση. Τελικά αποφασίσαμε να κάνουμε μια μικρή παράκαμψη στο Μυστρά και να οδηγήσουμε νότια προς τη Μονεμβασιά.
Τα σύνορα της Λακωνίας έχουν αλλάξει ελάχιστα από τότε που ο βασιλιάς Μενέλαος κυβερνούσε το ισχυρό βασίλειο στα Μυκηναϊκά χρόνια. Η θέα από το τελευταίο φρούριο της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, στη βάση του Ταΰγετου, που αγναντεύει την πόλη της Σπάρτης, σου μεταφέρει μια αίσθηση δέους για το τι υπήρξε πριν.
O Μυστράς
Το να σκαρφαλώσουμε τις πλαγιές και τα δρομάκια για την κορυφή της καστροπολιτείας ήταν μία πρόκληση, όμως το κάναμε με χαρά.
Τριγύρω υπάρχουν δεκάδες μοναστήρια κι εκκλησίες σκορπισμένες στην πρώην Βυζαντινή πόλη για να εξερευνήσεις. Τα ερείπια από τα σπίτια κι αρχοντικά που κάποτε στέκονταν επιβλητικά ανάμεσα, δίνουν μια καλή εικόνα της καθημερινότητας στον μακρινό 16ο αιώνα.
Βασικά, ο Μυστράς κατοικούταν ως και το 1820. Εγκαταλείφθηκε πλήρως μετά την εισβολή του Ιμπραήμ Πασά από την Αίγυπτο και κατά την κατάληψη μεγάλου μέρους της Πελοποννήσου από τους Τούρκους.
Κατηφορίζοντας, κάναμε και μία μικρή στάση για επίσκεψη στη Μονή Παντάνασσας που κατοικείται από καλόγριες. Εκείνες αποτελούν τους μόνους μόνιμους κατοίκους της καστροπολιτείας, οι οποίες θα σε καλωσορίσουν με πεντανόστιμα λουκουμάκια.
Η Μονεμβασιά
Έπειτα από τέσσερις ώρες και κάτι στην ιστορική πόλη, αποφασίσαμε να βάλουμε μπρος για τη Μονεμβασιά & το ονειρεμένο Κάστρο της, έχοντας ακόμα μία ώρα οδήγησης για τον τελικό μας προορισμό.
Παρότι εξουθενωμένοι, βολευτήκαμε γρήγορα στο δωμάτιο και ξεχυθήκαμε για να ανακαλύψουμε τι υπήρχε στην άλλη πλευρά της γέφυρας και πίσω από τον τεράστιο βράχο.
Ήταν ήδη αργά τη νύχτα όταν πρωτοεπισκεφθήκαμε την καστροπολιτεία, αλλά ήμασταν υπερβολικά ανυπόμονοι να βρούμε τα γραφικά, μικρά καφέ κι εστιατόρια που όλοι μας έλεγαν πίσω στην Αθήνα.
Η Μονεμβασιά μέσα από την καστροπολιτεία της
Τα δρομάκια ήταν ήσυχα. Μερικά μαγαζιά ήταν ήδη κλειστά, αλλά μπορούσες ακόμη να δεις νεαρά ζευγάρια να φιλιούνται στις γωνίες ή να περπατούν χέρι-χέρι. Ναι, ήταν πράγματι τόσο ειδυλλιακό όσο ακούγεται.
Η αίσθηση της απομόνωσης ήταν τόσο έντονη που, προσωπικά, φάνηκε σχεδόν αμήχανη. Περάσαμε λίγα λεπτά απλώς αγναντεύοντας το Μυρτώο Πέλαγος μπροστά μας από τα τείχη του Κάστρου κι ύστερα φύγαμε καρφί για την παραδοσιακή ταβέρνα της Μαριάνθης.
Θα την αναγνωρίσεις σίγουρα από τις γάτες που υπομονετικά υποδέχονται τους πελάτες στην πόρτα (Αν την επισκεφθείς, δοκίμασε οπωσδήποτε τα Σμυρνέικα σουτζουκάκια της).
Όταν επιστρέψαμε το πρωί, φυσικά όλα έμοιαζαν διαφορετικά. Τώρα τα δρομάκια ήταν γεμάτα κόσμο, τα μπαλκονάκια των καφέ ήταν γεμάτα κι εμείς κάναμε μια στάση για να απολαύσουμε την θέα. Μία στάση στο Ενετικό θα σε ανταμείψει με τον υπέροχο καφέ του, το εξαιρετικό service, αλλά και το φιλικό και ζεστό περιβάλλον.
Ακόμα κι αν δεν ξέρεις τίποτα για την ιστορία της Μονεμβασιάς, μπορείς να τη δεις γραμμένη παντού τριγύρω. Αποκομμένη από την ξηρά ύστερα από ένα σεισμό το 375 μ.Χ., η Μονεμβασιά αποτελεί το μόνο κάστρο και φυσικό οχυρό στην Ευρώπη. Επιπλέον, είναι και το μόνο που δεν έχει σταματήσει ποτέ να κατοικείται.
Η διαμονή στη Μονεμβασιά
Ένα ταξίδι στη Μονεμβασιά και το Κάστρο της θα σε κάνει να νιώσεις σαν να μπήκες σε ένα πραγματικό παραμύθι. Μπορείς να κάνεις την εμπειρία ακόμη πιο ρεαλιστική, μένοντας μέσα στην παραμυθένια καστροπολιτεία, σε ένα από τα υπέροχα παραδοσιακά ξενοδοχεία της.
Αν, όμως, προτιμάς τα πέριξ και ψάχνεις για μία πιο οικονομική λύση, εμείς σου προτείνουμε το ξενοδοχείο The Flower of Monemvasia, το οποίο βρίσκεται μόλις 1χλμ. μακριά από το κάστρο της Μονεμβασιάς.
Αν, πάλι, αναζητάς απόλυτη ηρεμία κι απομόνωση, τότε το Liotrivi Historical Mansion and Boutique Hotel λίγο πιο έξω από την πόλη, θα σου προσφέρει ό,τι ακριβώς επιθυμείς. Υπέροχες μεμονωμένες σουίτες και δωμάτια, υπέροχο τοπίο και απόλυτη άνεση και πολυτέλεια.
Αυτό το πρώην ελαιοτριβείο αποτέλεσε κάποτε κατοικία του Έλληνα ποιητή, Γιάννη Ρίτσου. Εκεί θα μπορέσεις, επίσης, να δοκιμάσεις και να αγοράσεις τοπικά κρασιά και ελαιόλαδα, καθώς και να επιλέξεις από τη μεγάλη ποικιλία τοπικών προϊόντων στο κατάστημα του ξενοδοχείου.
Είχαμε μία μόνο μέρα ακόμη στη διάθεσή μας κι αισθανόμασταν πως ακόμη δεν είχαμε δει αρκετά. Αποφασίσαμε να αφήσουμε το Κάστρο για λίγο και να εξερευνήσουμε την ευρύτερη περιοχή. Υποσχεθήκαμε, όμως, να γυρίσουμε για μία τελευταία μεταμεσονύχτια βόλτα.
Ο ήχος των κυμάτων που σκάνε στα βράχια, η απόλυτη ηρεμία κι ο ρομαντισμός που φυσικά πλανάται στην ατμόσφαιρα, εύκολα σε απομακρύνουν από την πραγματικότητα.
Όσο κλισέ κι να ακούγεται, η μοναδικότητα του Κάστρου αλλά κι η αίσθηση μαγείας που σου αφήνει, παραμένει διαχρονική και αμετάβλητη. Συζητήσαμε διάφορους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαμε να προσαρμοστούμε στην κανονικότητα τώρα που θα φεύγαμε, αλλά υπάρχει κι αυτό· γιατί να ανησυχείς, όταν μπορείς να ταξιδέψεις ξανά;
Διάβασε ακόμη: Απόδραση στη Μεσσηνία – Εκεί που συναντάται η ομορφιά όλου το κόσμου
[:en]Visiting Lakonia has always been a dream. Perhaps it was the captivating scenery, the dashing old tower villages, the legendary history, or merely the fact that this was where the greatest love story, that of Helen of Troy and Paris ever took place.
We set off on a Friday morning with the only intention of getting as far as possible from the hustle and bustle of the city and frankly, finding a good enough reason not to come back-at least not very soon.
We had our coffee and our playlist and we were good to go, occasionally pitching ideas as to where we should stop first. We eventually decided to take a detour around Mystras and then, drive north to Monemvasia.
The boundaries of Lakonia have changed little since King Menelaus ruled the powerful mountain-skirted realm in Mycenaean times. The view from the Byzantine Empire’s last stronghold, at the base of Mountain Taygetos overlooking the city of Sparta, sets you in a state of awe of what existed there.
Climbing the hill was a challenge but we were happy to take it. There are dozens of monasteries and churches scattered around the Byzantine town to explore and the ruins of houses and mansions in between give you a good glimpse of what life used to be like back in the 1500s.
In fact, Mystras was inhabited up until the 1820s when it was finally abandoned when the Turks re-took much of the Peloponnese after Ibrahim Pasha’s invasion from Egypt. On our way down the hill, we paid a visit to the Pantanassa convent, inhabited by nuns who are the only people living in the city of Mystras today and will be happy to welcome you -hopefully- with some loukoumakia (traditional Greek sweet treat).
Having spent more than 4 hours wandering around the legendary city, we decided to head directly to Monemvasia, as we had at least an hour of driving. Although exhausted and quite strained, we rushed to settle in our hotel so we could discover what was on the other side of the bridge and behind the giant rock.
It was quite late in the night when we first visited the Castle town but we were completely impatient to find the picturesque, small cafes and restaurants everyone was telling us about.
The streets were pretty quiet, some of the shops were closed but you could still spot young couples making out in the corners and holding hands as they walked and yes, that’s as idyllic as it sounds.
The sense of isolation was so intense that to me, felt almost awkward. We spent a minute or two gazing at the Myrtoan sea and then headed to Marianthi’s traditional tavern. You’ll surely recognize it from the cats that are patiently welcoming guests at the door (*If you visit, make sure you try the Smyrneika soutzoukakia).
When we came back in the morning, of course, everything was different; now the streets were crowded with people coming up and down, the cafes’ balconies were filled and we joined them to enjoy the view. A stop at Enetiko will reward you with its amazing coffee, service, and environment.
Even if you know nothing about Monemvasia’s history, you can see it written on the walls around you. Cut off from the coast of the Peloponnese by an earthquake in 375 AD, Monemvasia is Europe’s only castle and natural fortress that has never ceased being inhabited.
We only had a day left and we could already feel that punch in the stomach and still felt that we hadn’t seen enough. We decided to leave the castle for a while to explore the wider area of Monemvasia but promised we would return for a last nighttime walk.
The sound of the waves crashing onto the rugged walls, the absolute tranquility, and the landscape’s romantic aura can easily distance you from reality.
No matter how cliche or cheesy it may sound, the castle town’s uniqueness and fairytale atmosphere remain as true as ever. We discussed several ways as to how we were supposed to adjust to ordinary life once again but just so to make our adjustment bearable, we’re coming back in April.
[:]
